حتماً برای شما هم بارها این سوال مطرح شده که چرا در بسیاری از مواقع، تفاوت بین طراحی‌های (اسکچ‌های) دستی یا دیجیتالی یا حتی کانسپت‌کارها با نسخه‌های تولیدی تا حد این زیاد بوده و در ۹۹ درصد مواقع، مدل تولیدی به زیبایی طرح‌های کانسپت اولیه نیست.

بر اساس یک رسم یا شیوهٔ معمول در دپارتمان‌های طراحی شرکت‌های خودروسازی، همواره تیم طراحی در خلق اولیه ایده‌های خود بسیار آزادانه و بدون هرگونه محدودیت دست به قلم شده و ایده‌های خود را به تصویر می‌کشند و طبیعتاً هر چه پروژه وارد جزییات ساخت و تولید شده و محدودیت‌های فنی/ مهندسی پررنگ‌تر می‌شود، دست طراحان نیز در ارائهٔ ایده‌ها، محدود و محدودتر شده تا آنجا که در نهایت منجر به خلق ایده‌ای نزدیک به نسخهٔ تولیدی می‌شود.

یکی از شایع‌ترین ترفندها، یا بهتر بگوییم روندها در طراحی خودرو، خلق تناسباتی اغراق شده یا اصطلاحاً وحشی است که تقریباً هرگز نمی‌تواند رنگ واقعیت به خود بگیرد. در میان رایج‌ترین آن‌ها، چرخ و رینگ‌های بزرگ سایز، سطح شیشه کَم نسبت به بدنه یا ستون‌های به‌شدت خوابیده جلو قرار دارند که در نمونه طرح‌هایی از آئودی Q3 Sportback یا ب‌ام‌و سری ۲ اکتیوتورر می‌توانید مشاهده کنید.

هرچند در نهایت هر دو خودرو تولید شده و در خیابان و جاده‌ها در حال تردد هستند، اما دیگر در طراحی و استایل ظاهری آن‌ها خبری از جذابیت و زیبایی به معنای اولیه نیست. مثال بارز دیگر این بخش، طرح مفهومی یا کانسپت آیدیا از هوندا FCEV است که تفاوت‌های جدی و اساسی با نسخهٔ تولیدی داشته و جالب آنکه در یک نظرسنجی بسیاری مدل نهایی را به حدی زشت توصیف کرده‌اند که دیگر حاضر به خرید آن نشده‌اند.

با این حال، حتی با وجود این فیدبک منفی مشتریان، می‌توانید نتیجهٔ کار را که تبدیل به هوندا Clarity شده را به‌عنوان یک خودروی «تولیدی» ملاحظه کنید، خودرویی به واقع زشت و عجیب همانند تویوتا پریوس اما با غلظتی کمتر.

به گفته جان کلارک، کارشناس طراحی خودرو، تفاوت بین ایده‌های تیم استایل و کانسپت‌های فیزیکی که در نمایشگاه‌ها به نمایش در می‌آیند با نسخهٔ تولیدی یک خودرو در برخی موارد به حدی زیاد است که تقریباً تمامی ذهنیت مشتریان را در خصوص آن مدل منفی می‌کند.

مثال بارز این اتفاق را در اختلاف کانسپت و مدل فیزیکی مفهومی رنو کولیوس نسل یک با مدل تولیدی می‌توانید به راحتی مشاهده کنید، خودرویی که علی‌رغم داشتن کانسپتی زیبا پس از ورود به خط تولید به یکی از زشت‌ترین کراس‌اوورهای اروپایی در زمان خودش معروف شد و علی‌رغم فیس‌لیفت‌های متعدد هیچوقت نتوانست به فروش موفقی دست یابد.

کلام آخر اینکه مسیر رسیدن از کانسپت و ایده تا واقعیت در طراحی صنعتی به‌ویژه در صنعت خودرو به شدت سخت و پر چالش است و در ۹۰ درصد مواقع به دلیل محدودیت‌های شدید و پیچیدهٔ مهندسی تفاوت‌های ظاهری بین اسکچ‌های دستی طراحان تا نسخه تولید نهایی بسیار زیاد است و این شاید یکی از مهم‌ترین چالش‌های تیم‌های طراحی و بازاریابی شرکت‌های خودروسازی از گذشته تا امروز بوده است.