کارخانه فراری سرگذشت پرماجرایی دارد. انزو فراری با تلاشی بی‌وقفه توانست خودروهایی بسازد که حتی اگر با برند فراری دشمن باشید نمی‌توانید آن‌ها را نادیده بگیرید. فراری مثل بیشتر کارخانه‌های مشابه، کار خود را با ساخت ماشین‌های مسابقه‌ای آغاز کرد و اندک‌اندک به حوزه‌های دیگر خودرو وارد شد و آخر الامر به ساخت اتومبیل‌های جاده‌ای پرداخت.
خودروهای فراری طرفداران متعصبی از سراسر دنیا دارند و به هیچ روی نمی‌توان فهرستی از خودروهای تاثیرگذار تهیه کرد و کمینه دو، سه مقام را به فراری اختصاص نداد. بسیاری از تجربیات و ساخته‌های فراری الهام‌بخش و راهگشای خودروسازان دیگر شده است.
انزو فراری بنیانگذار شرکت فراری از ابتدا تحصیل را رها کرد و به دنبال آرزویش رفت؛ او می‌خواست راننده موفق اتومبیل‌های مسابقه‌ای شود. انزو فراری در بعضی از مسابقات محلی و ملی ایتالیا موفقیت‌هایی به دست آورد. در پی یکی از این پیروزی‌ها در جون ۱۹۲۳ در رِوِنای ایتالیا او، کنتس پائولینا مادر خلبان افسانه‌ای، کنت فرانچسکو باراکا را ملاقات کرد. کنتس از او خواست نشان فرانچسکو را که اسبی قرمز بود بر خودروی خود نقش کند تا همانند فرانچسکو برای او شانس بیاورد و انزو نقش اسبی سیاه را به نشانه ادای احترام به مرگ فرانچسکو باراکا، بر روی سپری با رنگ زمینه زرد، که رنگ زادگاه انزو فراری یعنی مودِنا بود، برای نشان برگزید و بعدها همین نشان، مورد استفاده اسکودِریا فراری و با تغییراتی، مورد استفاده کارخانه فراری قرار گرفت.
در عمل، انزو فراری راننده خیلی موفقی از کار درنیامد اما وقتی بخت خود را در جایگاه مدیر تیم آلفارومئو آزمود، نتیجه عالی بود. پس از آن از آلفارومئو جدا شد و تیم فراری را پایه‌گذاری کرد. آن‌ها در کارگاه فراری خودروهای مسابقه‌ای آلفارومئو را ارتقا می‌دادند و با همین خودروها تبدیل به تیمی موفق شده بودند. انزو فراری با تعهد توقف کار تیم فراری برای حداقل چهار سال با سمت مدیر خودروهای مسابقه‌ای به آلفارومئو بازگشت و تا پایان تعهد کارخانه فراری به تولید قطعات هواپیما پرداخت.
بیشتر بخوانید: بررسی تاکر ۴۸؛ یک تنه در مقابل سه تفنگدار
در سال ۱۹۴۰، فراری اولین خودروی مسابقه‌ای خود Tipo 815 را روی پلت فرمی از فیات ساخت و پس از آن و با تلاش مستمر انزو فراری، کارخانه فراری اولین تولید خود را در سال ۱۹۴۷ عرضه کرد؛ خودروی مسابقه‌ای S125 با موتور یک‌و‌نیم لیتری V12 زیبا و پرسرعت. در سال ۱۹۴۹ با ساخت ماشین Ferrari 166 Inter اولین خودروی گراند تور (به ایتالیایی گرن توریسمو) خود را ساخت. پسوند GT که پس از نام بسیاری از تولیدات معروف کارخانه‌های بزرگ خودروسازی آمده، معرف گروهی از خودروهای لوکس با قدرت موتور و سرعت بسیار زیاد است.
فراری جی‌تی ۲۵۰ برلینتا مدل ۱۹۶۰ از همین خودروهای لوکس پرسرعت است. یکی از موفق‌ترین مدل‌های فراری، سری ۲۵۰ است که در نسخه‌های بسیار متنوعی و از ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۴ بی‌وقفه تولید شد. چهارده مدل فراری ۲۵۰ و دو مدل اروپا و اکسپورت از آن جمله هستند. طراحانی که با فراری همکاری داشته‌اند نیز مدل‌هایی بر مبنای این خودروی زیبا ارائه کرده‌اند. پینین فارینا یکی از این طراحان است که روی مدل ۲۵۰ کار کرده و نتیجه‌ای درخشان به دست داده است.
شاید بتوان فراری جی‌تی ۲۵۰ برلینتا ۱۹۶۰ را یکی از موفق‌ترین نمونه‌های همکاری فراری و پینین فارینا دانست. این مدل خاص که به SWB (مخفف Short Wheel Base) شهرت دارد، کوتاه‌تر از مدل اصلی جی‌تی ۲۵۰ است و در نتیجه، تسلط راننده و احاطه او بر ماشین بیش از مدل اصلی است.
بدنه فراری جی‌تی ۲۵۰ برلینتا با چراغ‌های گرد بیرون زده، جلو پنجره مشبک و ظریف جلو، شکاف زیبای تعبیه شده روی در موتور و شکاف‌های ظریف دیگر روی گلگیرهای جلو و عقب در منتهای زیبایی است. داخل ماشین نیز در نهایت هنرمندی طراحی و دو صندلی سرنشین با پوشش چرم و دوختی ظریف و عقربک‌های روی داشبورد و سرعت‌سنج بسیار زیبا ساخته شده‌اند.
بیشتر بخوانید: بررسی بوگاتی تایپ ۵۷ SC
موتور این ماشین سه لیتر گنجایش دارد و از نوع V12 است. فراری ۲۵۰ در مسابقات ۲۴ ساعته له مانز سال ۱۹۶۰ قهرمان شد و رده‌های اول و دوم و چهارم تا هفتم را به خود اختصاص داد! بعضی از مدل‌های فراری ۲۵۰ در حراجی‌ها به قیمت میلیون‌ها دلار معامله می‌شوند و مجموعه‌داری نیست که آرزوی داشتن یکی از این خودروها را نداشته باشد.
***
شما می‌توانید آگهی‌های خرید و فروش انواع خودروهای کلاسیک و قدیمی را در بخش آگهی‌های خودروی سایت دیوار مشاهده کنید.
