تقریباً چهار روزی می‌شود که مثل دیوانه‌ها جلوی مانیتور رایانه شخصی منزلمان چمباتمه زده‌ام و هر روز جدول مربوط به قیمت خودروهای حاضر در بازار ایران را دنبال می‌کنم، اما هیچ خبری از ارزانی نیست که نیست. مگر نمایندگان محترم مجلس پس از تصویب قانون واردات خودرو نفرمودند که به سرعت برق و باد قیمت خودروهای ساخت داخل و ماشین‌های خارجی، علی‌الخصوص جفتشان پایین می‌آید!

چند تا از مسئولین هم گفتند که هر کس می‌خواهد ماشین بخرد کمی صبر کند چون با آزاد شدن واردات، شوک بزرگی به بازار وارد خواهد شد و قیمت‌ها تالاپی از آن بالا بالاها به سمت صفر سقوط می‌کنند. دوستان جوری حرف زدند که آدم‌های ساده‌ای مثل بنده فکر کردیم با تصویب این قانون به زودی می‌توانیم با پس‌اندازمان و چندرغازی که در بانک ذخیره کرده‌ایم یک پورشه نهصد و یازدهی، ب‌ام و سری هفتی یا دستکم کیا اپتیمایی چیزی بخریم و سری بین سرها دربیاوریم!

باور بفرمایید که از چنین خیال خوشی، چند شبی بود که خوابمان نمی‌برد و تا چشم‌مان گرم می‌شد در رویاهایمان می‌دیدیم که کرونا هم رفته پی کارش و ما هم با یکی از همین ماشین‌هایی که عرض کردم، در جاده شمال می‌تازیم و داریم به سمت ویلای نداشته‌مان در متل قو یا خزرشهر گاز می‌دهیم. البته هیچ وقت آخر این خواب‌ها را ندیدیم و معمولاً در میانه جاده یک نیسان آبی از پشت چنان به ما برخورد کرد که راننده‌اش را از صندلی عقبمان بیرون کشیدیم و بعد هم از این کابوس وحشتناک پریدیم بیرون …

راستش همان روز تصویب این قانون دیدیم که کلی تبصره و ماجرا ردیف شده و ظاهرا واردات خودرو به این آسانی که دوستان می‌گویند نیست، اما به هر حال تعدادی از نمایندگان چنان از فتوحات این قانون گفتند که ما هم باورمان شد دیگر دوران قیمت میلیاردی برای خودرو به پایان رسیده!

البته شاید هم این که گفتند واردات خودرو آزاد شده منظورشان این بوده که واردات خودرو در حبس بوده و حالا با پادرمیانی چند ریش سفید صنعت خودرو مثل پراید و پیکان و پژو و البته سپردن وثیقه، آزاد شده تا بعداً تکلیفش روشن شود! به قول معروف، سلامتی سه تن، زندانی و واردات خودرو و وطن! ما که بخیل نیستیم.

حالا بعد از چهار روز، متوجه شدیم که ای دل غافل، واردات خودرو دو شرط دارد که مثل دستبند عمل می‌کند و دوباره جناب «واردات خودرو» را به بند می‌کشد و حتی نمی‌گذارد جُنب بخورد، چه برسد به اینکه ول بگردد و آزاد باشد! فکر کنید که واردات خودرو به این شرط ازاد است که یک دلار هم از مملکت خارج نشود و تعهد ارزی برای کشور ایجاد نشود. بعد هم کسانی که در حوزه صادرات خودرو یا قطعات خودرو فعال هستند می‌توانند به ازای دلاری که از این رهگذر وارد کشور می‌کردند، حالا خودرو وارد کنند!

یاد آن مَثل معروف افتادم که یک بنده خدایی مادرش را کول کرده بود و به سمت بازار می‌رفت. از او پرسیدند که مادرت را کجا می‌‌بری؟ گفت می‌برم بفروشم! گفتند مگر آدم مادرش را می‌فروشد؟! جواب داد «یک قیمتی می‌گویم که کسی نتواند بخرد!». حالا این مصوبه آزاد شدن واردات خودرو هم چیزی شبیه این ماجراست.

ظاهراً کل صادرات ما در حوزه خودرو و قطعات آن در سال گذشته حدود ۵ میلیون دلار بوده و تازه شانس آوردیم صادرات خودرو ما به کشورهای همسایه هم خیلی محدود شده چون از وقتی یادمان می‌آید مدیران دو خودروسازی بزرگ مملکت می‌گفتند صادر کردن خودرو به ونزوئلا و عراق و سوریه و روسیه، جز ضرر چیزی برای ما نداشته است!

خلاصه اینکه تصور بفرمایید صادرکنندگان گرامی بخواهند با این اعداد ناچیز، ماشین‌های خارجی وارد مملکت کنند و بازار بنز و ب‌ام‌و و پورشه را به چالش بکشند! زهی خیال باطل! تازه قرار بود که با این مصوبه حتی بازار خودروهای ساخت داخل هم تکانی بخورد و قیمت سمند و رانا و پراید هم بیاید پایین چون قیمت ماشین‌های خارجی می‌رفت که به سمت زیر صد میلیون برسد!

در این چهار روز گذشته که چشمانم به جدول قیمت خودروها در بازار مملکت دوخته شده، پراید عزیز در حد حدود یک میلیون تومان آمده پایین، آن هم به این دلیل که صاحب ماشین پول لازم بوده و البته جناب لکسوس ال ایکس ۵۷۰ هم به سوی بالای ۱۰ میلیارد تومان در حال حرکت است.

دوستان گرامی و مسئولان محترم، به بازار که شوک ندادید چرا ما را سکته می‌دهید. آقا جان ما را به خیر شما امید نیست، حداقل شر مَرسان …