شرکت رومانیایی داچیا بعد از فروش ۹۹ درصدی سهام خود به شرکت رنو فرانسه، و با گذشت تجربه سالیان طولانی برای ساخت خودروی داچیا ۱۳۰۰ که همان رنو ۱۲ قدیمی بود، بعد از گذشت ۳۵ سال اقدام به طراحی خودرویی تحت نام لوگان کرد که با کد X90 شناخته میشد که در اصل این کد مربوط به داچیا ساندرو که یک خودروی هاچبک اقتصادی بود و ورژن سدان آن هم با کد L90 معرف حضور همگان می باشد.
پیش از هر چیزی نیم نگاهی به خودروی داچیا ۱۳۰۰ می‌اندازیم تا عمق فاجعه را در این خودرو ساز رومانیایی ملاحظه کنید.
نگاهی به طراحی داچیا ۱۳۰۰
این خودرو همان خودروی رنو ۱۲ است که در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی وارد بازار میشد و از نظر زیبایی یک سور به پیکان خودمان می‌زد. اما بعد از گذشت دوران طولانی ساخت این دایناسور، و تجربه عدم موفقیت در بازار، شرکت رنو تصمیم گرفت که مدیریت داچیا را خودش به دست بگیرد و خودرویی برای کشورهای در حال توسعه که قدرت خرید پایین‌تری دارند، تولید کند. اما پیش از تولید لوگان یک نمونه داچیا تحت نام سولنزا ساخته شده بود که به راحتی میتوان رگه‌های طراحی لوگان را در آن دید.
این خودرو در بخش استایل (درناحیه اتاق) تابع خودروهای ولوو ۸۵۰ آن زمان و در نمای عقب هم یک نوع ترکیب سدان و خودروی لیفت‌بک بود که با باز شدن درب صندوق عقب آن، شیشه عقب نیز باز میشد و خیلی شبیه آلفا ۳۳ بود. شاید به راحتی تعبیری از شترگاوپلنگ خودمان باشد. ترکیبی از ایده‌های مختلف در یک پکیج که ناشی از عدم تمرکز بر هماهنگی فرمی در این خودرو به راحتی مشاهده می‌شود، اما باز نسبت به مدل داچیا ۱۳۰۰ یک قدم رو به جلوی بزرگ محسوب میشد.
در اینجا طراح شرکت رنو آقای Louise Schweitzer مدیریت پروژه را به دست گرفت و با مقید بودن به فرم‌های اولیه این مدل، لوگان را طراحی کرد.
بیشتر بخوانید: نگاهی به طراحی سایپا P90
نقد و بررسی طراحی رنو لوگان
برنامه جهانی رنو برای دسترسی به کشورهای در حال توسعه شامل کشورهای هندوستان، برزیل و روسیه میشد، به نحوی که دستور کار طراحی خودرویی با مشخصات اولیه زیر در نظر گرفته شده بود.
- تحمل هر نوع شرایط آب و هوایی
- قابلیت حرکتی در انواع جاده، خیابان سنگ فرش و راه های صحرایی
- طراحی خاص کوچک و کوتاه خودرو برای کشورهایی که کمبود جای پارک دارند
- راحتی در تعمیر
- ارزان بودن نهایی
- راعایت استاندارد انتشار گازهای گلخانه ای بر اساس استاندارد یورو III و یورو IV
بنا بود که با رعایت تمام جوانب، خودرویی با قیمت پایه ۵۰۰۰ یورو ساخته و ارائه شود، اما قیمت کنونی آن در مدل های پایه در کشور رومانی چیزی حدود ۶۲۸۰ یورو است که در کشور فرانسه هم به مبلغ ۷۶۰۰ یورو ارائه می‌شود. اما در گونه های کامل و مدرن تر به راحتی لیبل قیمت آن تا ۱۰ هزار یورو هم پیش میرود. طبق برآوردهای اولیه، ساخت هر لوگان چیزی حدود ۳۸۰۰ یورو برای شرکت مادر آن آب می‌خورد و از این نظر میتوان گفت که یک گاو شیرده واقعی محسوب می‌شود. موفقیت لوگان در حدی بود که با توجه به پیش فروش مدل‌های داچیای آن و توجه خریداران به آن، مدیریت رنو را به آن داشت که تحت برند رنو، این خودرو را به کشورهای آلمان و فرانسه نیز ارائه کند.
رنو لوگان جزو محدود خودروهای ارزان و اقتصادی قابل اطمینان در دنیا شناخته می‌شود که می‌توانست جایگزین خوبی برای پراید و پیکان در زمان خود به حساب بیاید. اما سیاست‌های همیشگی مملکتی ما و مافیای قیمت خودرو اجازه نداد که قیمت آن زیر محصولات خانواده پژویی برود و قشر متوسط به راحتی آن را داشته باشد.
نسل اول این خودرو که در سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۲ ساخته شد از نظر طراحی، فرمی ساده و خارج از هرنوع پیچیدگی ساختاری بدنه داشت. در نگاه اول، بیش از هر چیز کوتاه بودن این خودرو و ارتفاع زیاد سقف به چشم می‌آید. به نحوی که سعی شده که نقص کم شدن حجم اتاق آن در ارتفاع جبران شود. همچنین وسیع بودن سطح سقف آن نیز بعد از سالیان سال سواری بر پژوهایی که بیش از حد سقف‌هایی جمع شده و شیشه‌های خوابیده دارند به سرعت به چشم می‌آید که نوید جاداری بیشتری برای سه سرنشین در عقب خودرو می‌دهد. فضای صندوق بار هم به دلیل کوتاه شدن مرتفع شده است. به شخصه هنگام رانندگی با یک خودروی سدان معمولی سعی می‌کنم هیچ وقت پشت یک لوگان قرار نگیرم، زیرا تقریباً بخاطر ارتفاع بیش از حد صندوق عقب آن، دیدی از اتفاقات خیابان در مسیر شیشه‌های عقب و جلوی خودرو ندارم و پشت یک لوگان قرار گرفتن زیاد فرقی با پشت یک SUV ندارد و سعی می کنم یا فاصله بگیرم و یا سبقت بگیرم. از دید من این یک نقص است که ناخواسته آدم را درگیر می‌کند.
اما از نظر زیبایی شناسی خودروی لوگان جزو خودروهای قابل تحمل و خوب است. در نمای عقب بر روی پنل عمودی درب دو خط نک مانند ایجاد شده که در مرکز با یک شیب ملایم به هم می‌رسند، این زاویه باعث می‌شود که انعکاس زمین و آسمان در بالا و پایین این قسمت دیده شود و در حال حرکت با یک ریتم خاص، انعکاس تیرهای چراغ برق و خط کشی های جاده در آن به صورت پرسپکتیوی دیده می‌شود و برای راننده عقب سرگرم کننده است. نمیدونم این داستان عمدی بود و یا اتفاقی اما از دید من جالب است.
این خودرو به خاطر ارزان بودن ذاتی خود، قطعات کرومی خیلی کمی در بدنه دارد، اما به دلیل زوایای خاص و نک های حساب شده، همیشه انعکاس آسمان روشن و زمین تیره را در خود دارد. از دید بنده، جزو محدود خودروهای ارزان قیمتی است که رنگ های تیره آن بیشتر از رنگ های روشن نمود دارد و این نشان‌دهنده هنر طراحی و هوشمندی طراح در این خودرو است. این خودرو در سه تریم E0 که نوع ساده و پایه آن محسوب میشد که با سپرهای مشکی متمایز است، E1 که کمی تریم بهتری داشت و شامل سپرهای رنگ بدنه و قالپاق هم میشد و در نهایت تریم E2 که کمی کروم کاری در جلو پنجره و رینگ‌های اسپورت آلومینیومی را شامل میشد عرضه شد. اما از آنجایی که در ایران همه عشق آپشن و فول آپشن هستند، دو مورد اول به سرعت از خط تولید خارج شدند و فقط ورژن E2 آن ارائه شد.
بر روی همین پلتفرم و با همین موتور ۱۶۰۰ سی‌سی ۱۶ سوپاپ خودروهای رنو ساندرو هاچبک، ساندروی استپ‌وی و رنو داستر هم ارائه شد که همگی جزو خودروهای محبوب هموطنان‌مان هستند. اما با گسترش موج تحریم‌ها ارائه مدل‌های جدید این خودرو در هاله ابهام قرار گرفت. رنو تمام تلاش خود را کرد که در ایران بماند، اما امان از قدرت سیاسی آمریکا برای مونوپل کردن بازارها و تحریم‌های ناجوانمردانه که متاسفانه تیر آن بیشتر به مردم خورد.
بیشتر بخوانید: نقد و بررسی طراحی نسل‌های مختلف کیا سراتو
در حال حاضر، نسل اول این خودرو توسط ایران خودرو به تعداد محدود تحت نام تندرپلاس عرضه می‌شود که در واقع فیس لیفت مدل ۲۰۰۸ رنو لوگان به حساب می‌آید که کمی تغییرات بر درب صندوق عقب و قرار دادن یک قطعه کرومی در لبه پایین آن و قرار گرفتن چراغ مه‌شکن عقب بر روی سپر عقب و تغییرات کوچکی بر روی گریل و سپر جلو کمی آن را شاداب‌تر کرده اما دیگر خبری از بازی انعکاس بر روی درب صندوق عقب نیست.
در یک بازه زمانی کوتاه ورژن وانت بار و همچنین ون ۶ درب آن هم توسط ایران خودرو وارد شد و یا در تعداد کم تولید شد که توانایی‌های این خودرو را برای یک وسیله کاری به نمایش گذاشت.
در یک بازه زمانی کوتاه نسل دوم رنو لوگان ۲۰۱۳ تحت نام رنو سیمبل هم وارد ایران شد که میتوان گفت فیس‌لیفت ماژور این خودروی موفق محسوب می‌شود. طبق معمول هم با قیمتی خیلی بالاتر از رنو لوگان‌های روتین بازار همگی به فروش رفتند.
از نظر طراحی فرم کلی کمی از حالت اتو کرده و صاف قبلی خارج شد، ویل آرچ های آن با طرح مینی کوپر تبدیل به گلگیرهای پف کرده شد و دو خط ملایم، این برجستگی ها را بالای گلگیرها تشدید کرده است. کل تریم‌ها به رنگ اصلی در آمدند و خودرو کمی لوکس‌تر شد. گریل جدید هم کمی بیشتر به ترند روز درآمد و شبیه خودروهای روز رنو شد. در زمانی که رنو خواسته و ناخواسته میراث‌دار استایل جلوی خودروهای ساب سوئدی (که دیگر ورشکسته شده بود و تولید نمی‌شد)، شبیه عینک های خلبانان در جنگ جهانی اول شده بود. لوگوی رنو بزرگتر شد و با جنس کرومی خود در جلو از سه فرسخی قابل رویت شد.
اما نسل سوم رنو لوگان همچنان فیس لیفت شده همان نسل دوم است که با گریلی به‌روزتر، هم‌خانواده مدل‌های تالیسمان و مگان جدید است. با سپرهای اسپرت‌تر و قطعه تریم زیر درب‌های جانبی سعی شده به آتش زیر خاکستر بازار این خودرو دمیده شود، اما در اصل تغییرات شگرف اصلی را باید در شرکت داچیا رومانی جستجو کرد. در جایی که داچیا لوگان با چهره و استایلی کاملاً جدید خودنمایی می‌کند. تا این زمان هنوز ورژن رنویی این خودرو نمایش داده نشده و ما مجبوریم تصاویر داچیای آن را آنالیز کنیم.
بیشتر بخوانید: بررسی طراحی و فرم هیوندای الانترا مدل ۲۰۲۱
نگاهی به طراحی نسل چهارم داچیا لوگان ۲۰۲۱
داچیا که در سالیان قبل گویا کاریکتوری ناقص در نمای جلوی رنو لوگان را عرضه می‌کرد، به یکباره تغییر اساسی داده و گویا گوی سبقت را از شرکت مادر خود (رنو) ربوده است با حفظ استایل قبلی خود در تناسبات طلایی لوگان، ترکیبی حجم‌ها و عناصر ترند روز را در این خودروی اقتصادی ارائه کرده است.
عمده تغییر مشاهده شده در گریل جلوی خودرو است، در جایی که ترند روز چیزی از ترکیب خط و خطوط طراحی مرسدس‌های جدید، هوندا و کیا در آن دیده می‌شود. یعنی خط بالایی مرز بین گریل و کاپوت (خط بونت) در یک راستا است و چراغ‌ها به طرفین کشیده شده است. این حرکت باعث پهن‌تر دیده شدن خودرو می‌شود و به خوبی جبران‌کننده خپل بودن و کوتاه بودن حجم کلی خودرو است.
همین حرکت در دو گونه ساندرو و ساندرو استپ‌وی هم دیده می‌شود، با این تفاوت که ساندرو استپ‌وی مشتریان جوان‌تر و ماجراجوتر را نشانه گرفته است و با ترکیب قطعات مشکی رنگ مات بر روی سپر، و پروفیل پایین خودرو تا حجم پف کرده ویل آرچ‌های دورتادرور گلگیر و وجود یک تریم نقره‌ای مواج در ناحیه اسپویلر که تداعی کننده خودروهای SUV است، و در نهایت قطعه تریم ذوزنقه‌ای پلاستیکی بر روی درب‌های جانبی و قرار دادن دو روف رک حجیم، حس و حال اکتیو تری را به این مدل ارائه کرده است.
بیشتر بخوانید: بررسی طراحی ام‌وی‌ام ۳۱۵ پلاس
گرافیک درون چراغ‌ها هم ارتقاع فوق العاده داشته است و قرار دادن یک دیلایت Y مانند در وسط آن ، ایجاد یک لبه تیز حمله بر روی چراغ‌ها کرده است که ادامه آن بر روی لبه بالایی گریل مشایعت شده و ادامه دارد. قطعات و عناصر داخل چراغ جلو به نحوی چیدمان شده که شما دیگر حس و حال یک خودروی ارزان قیمت را احساس نمی‌کنید.
قطعات کرومی درشتی هم در گریل جلو تعبیه شده است که با ریتم معقولی بر روی خطوط مواج لانه زنبوری گریل قرار داده شده است.
در نمای عقب، نمای جانب و جای‌جای این خودرو فرم ذوزنقه‌ای مشاهد می‌شود. فرم ایگرگ مانند درون چراغ‌های عقب هم تکرار شده است. این دو فرم ذوزنقه‌ای و ایگرگ شکل، گویا به نحوی قرار است امضای داچیا در کارهای جدیدش باشد. اگر نگاهی به خودروهای قبلی و پیشینه این خودرو ساز بکنیم متوجه می‌شویم که این فرم بر گرفته از بج مرکز در گریل خودروهای آن است که به نحوی امروزی سازی شده و شبیه یک ژن به تمام قطعات و عناصر خودرو تزریق شده است و این نشانگر متعهد بودن طراحان و صاحبان این خودروساز رومانیایی به پیشینه و گذشتگان خود است ( چیزی که در خودروسازی ایران یا نیست و یا اینکه کمتر دیده می‌شود) هویت بصری چیزی است که با گذشت زمان به دست می آید و زیبایی‌شناسی طراحان صنعتی در این موضوع دخیل است.
در پایان لازم است که توضیح داده شود که خودروی رنو لوگان در هندوستان تحت نام ماهیندرا ورتیو، در مکزیک تحت نام نیسان آپریو و در ایران تحت نام تندر ساخته می‌شود. امیدواریم شاهد تولید آخرین نسل لوگان و ساندرو در ایران با قیمتی معقول و دست یافتنی باشیم.
شما می‌توانید آخرین آگهی‌های خرید و فروش رنو تندر ۹۰ را در سایت دیوار مشاهده کنید. نظر شما درباره رنو لوگان چیست؟ نظرات و پیشنهادات خودتان را با ما در میان بگذارید.
