همه کار می‌کنند تا علاوه بر گذران روزگار و داشتن یک زندگی آرام، بازنشستگی و روزهای سالمندی‌ را بدون دغدغه بگذرانند و از طرفی پشتوانه‌ای در خطرهای احتمالی هم در کنارش باشد. کارفرمایان هم از این قاعده مستثنا نیستند. روایتی ساده از مدیر یک کارگاه چوب‌بری،‌ یکی از مثال‌هایی است که بیشتر صاحبان کسب‌وکار، آن را از حفظ هستند. حسن نجار، مرد مهربانی بود که سال‌ها پیش در پیچ شمران کارگاه ساخت میز و صندلی داشت. او هر ۱۰ کارگرش را بیمه کرده بود و تمامی حقوق آن‌ها را متعهدانه پرداخت می‌کرد. اما مساله حسن نجار، خودش بود! به دلیل پیچیدگی‌های بیمه کارفرما مشغله را بهانه می‌کرد و سراغ آن نمی‌رفت. حسن نجار، ۵۴ سال آزگار است که کار می‌کند و همسرش همیشه دغدغه‌ آینده را دارد. پیرمرد نجار، مرد ثروتمندی نیست و ترس روزهای نبودنش و بی‌پشتوانه ماندن همسرش یکی از دغدغه‌های همیشگی اوست. این قصه، قصه خیلی از صاحب‌کاران کسب‌وکارهای کوچک است…

کارفرمایان مانند کارگرانشان روزی به سن پیری می‌رسند و نیازمند آرامشند. هر کارفرمایی که یک کارگاه کوچک یا حتی یک کارخانه بزرگ را مدیریت می‌کند، درست مثل یک کارگر ساده، نگران آینده است و دغدغه پیری را دارد. این یک امر کاملا بدیهی است که صاحبان مشاغل هم به بیمه فکر کنند تا در دوران پیری و ازکارافتادگی از مزایای آن مثل حقوق بازنشستگی و … برخوردار شوند. اما سئوال اصلی این است که یک کارفرما چگونه می‌تواند خودش را بیمه کند؟‌ در ادامه، به تمام سوالات شما درباره بیمه کارفرما پاسخ خواهیم داد.

کارفرما چگونه می‌تواند خودش را بیمه کند؟

یکی انواع بیمه تامین اجتماعی، بیمه کارفرماست که قوانین آن با سایر بیمه‌های تامین اجتماعی تفاوت دارد. کارفرماها به دو روش می‌توانند تحت پوشش حمایت‌های قانونی تأمین اجتماعی قرار بگیرند.

قوانین تامین اجتماعی برای بیمه کارفرما چگونه است؟

1. کارفرمای کارگاهی که فاقد کارگر است می‌تواند با عقد قرارداد بیمه حرفه و مشاغل و انتخاب درصد بیمه، از این قانون استفاده کند.
2. کارفرمای کارگاهی که یک تا بیش از ۱۰۰ نفر کارگر تحت پوشش دارد و برای کارگران خود لیست بیمه رد می‌کند، می‌تواند با ارائه درخواست برای بیمه کارفرما و تایید آن، نام خود در ابتدای لیست بیمه به‌عنوان کارفرما در ستون شغل بیاورد و تحت پوشش بیمه قرار گیرد.

تعریف بیمه کارفرما

در قوانین بیمه، کارفرماها می‌توانند مانند کارگران از خدمات بیمه تامین اجتماعی بهره‌مند شوند. این خدمات تحت پوشش بیمه‌ای به نام بیمه کارفرما قرار دارند.

• کارفرما برای دریافت بیمه به سازمان تامین اجتماعی درخواست می‌دهد؛ تامین اجتماعی این درخواست را بررسی و تایید می‌کند.
• پس از انجام آزمایش‌ها و معاینات پزشکی، کارفرما تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرد.
• وقتی کارفرما تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرد می‌تواند از مزایای بازنشستگی، ازکارافتادگی، فوت و بازماندگان، خدمات درمانی و اسناد پزشکی و پرداخت کمک‌هزینه وسایل کمک پزشکی استفاده کند.
• اجباری نبودن پرداخت حق بیمه، یکی از مزیت‌های بیمه کارفرما در مقایسه با بیمه اجباری تامین اجتماعی کارگران است. اگر کارفرما حق بیمه خود را پرداخت نکند، جریمه نمی‌شود چون این نوع بیمه و پرداخت حق بیمه آن اختیاری است.
• کارفرما برای پرداخت حق بیمه، ۳ماه زمان دارد؛ اما اگر ۳ ماه متوالی از پرداخت حق بیمه خودداری کند، بیمه به حالت تعلیق درمی‌آید و شخص کارفرما باید مجدداً به سازمان تامین اجتماعی مراجعه کند.
• در بیمه کارفرما برخلاف بیمه کارگران، استفاده از بیمه بیکاری ممکن نیست.
• حق بیمه کارفرما با حق بیمه کارگران برابر است؛ یعنی باید معادل ۲۷درصد دستمزدش را به عنوان حق بیمه بپردازد.
• حق بیمه کارفرما نباید کمتر از حداقل دستمزد و بیشتر از حداکثر دستمزد کارگران شرکت باشد.
• حداقل سن برای بیمه داشتن بیمه صاحبان مشاغل ۱۸سال و حداکثر سن ۵۵سال است.
• اگر سن کارفرما در زمان ثبت تقاضا بیش از ۵۵سال باشد، پذیرش درخواست او منوط به داشتن سابقه پرداخت حق بیمه قبلی معادل مازاد سن مقرر است.

نحوه محاسبه حق بیمه کارفرمایان

میزان حق بیمه تامین اجتماعی بر اساس سابقه کار کارفرما حساب می‌شود و ۳ حالت دارد:

[table id=222 /]

1. اگر سابقه کار او بیشتر از ۱۰ سال باشد، نرخ بیمه تامین اجتماعی بر اساس میانگین دستمزدش در سال آخر کار حساب می‌شود و طبق این دستمزد، برای کارفرما حق بیمه پرداخت می‌شود.
2. اگر سابقه کار او کمتر از ۱۰ سال باشد، نرخ بیمه تامین اجتماعی طبق میانگین حداقل و حداکثر پرداخت دستمزدش محاسبه می‌شود.
3. اگر کارفرما دستمزد نامعلومی داشته باشد، میزان حق بیمه تامین اجتماعی او نباید بیشتر از حداکثر و کمتر از حداقل میزان دستمزدش باشد.