در این روزهای سخت اقتصادی که یک عدد نان سنگک شیش در چهار پرسنلی به ۵۰ هزار ریال رسیده و کفاف صبحانه یک کارگر زحمتکش را هم نمیدهد، حتی فکر کردن به این موضوع که سال ۲۰۳۰ قرار است آینه بغل پورشه ۹۱۱ نسل چندم چه شکلی باشد خودش به تنهایی یک فانتزی سوپر لاکچری محسوب میشود و معلوم نیست یک چنین فکر حساب نشدهای چه کلکی دست آدم بدهد!
ولی خب چه کنیم که ما عشق ماشینها، همه فکر و ذکرمان همین چیزهای عجیب و غریب است و رسانههای حقیقی و مجازی هم جیک و پیک این جور خبرهای جاسوسی را در میآورند و میریزند روی داریه (همان دایره امروزی) و ما هم تا مشمول طرح جذاب «صیانت از کاربران مجازی» نشدیم باید همه این قبیل اخبار آیندهنگرانه را ببلعیم و عدد و رقم آن را در سلولهای خاکستری مغزمان بایگانی کنیم!
به اطلاع شما سروران گرامی و مخاطبان عزیز برسانم که این روزها خبرهای زیادی در حوزه خودرو منتشر شده که وجه مشترک خیلی از آنها یک چیز است: سال ۲۰۳۰ یا به عبارت باکلاستر بیست سی …
در واقع، سال ۲۰۳۰ قرار است یک نقطه عطف در صنعت و بازار خودرو باشد چون از حالا خیلی از کمپانیهای بزرگ اعلام کردهاند که تا ۲۰۳۰ قصد دارند لااقل ۵۰ درصد بلکه ۱۰۰ درصد محصولات خود را به صورت برقی یا هیبریدی تولید کنند.
همین مرسدس بنز با آن ستاره سهپر جذابش وعده داده که دستکم نیمی از محصولاتش را به صورت الکتریکی در تاریخ بیست سی (با برنامه بیست و سی شبکه ۲ اشتباه نشود!) عرضه خواهد کرد.
بیشتر بخوانید: وقتی ما سمند را جهانی کردیم!
حالا قسمت هیجانانگیز ماجرا برمیگردد به برنامههای بلندمدت و ایدههای آیندهنگرانه صنعت خودروسازی ما برای سال ۲۰۳۰. البته هیچ کدام از خودروسازان ما سند مکتوبی در این زمینه منتشر نکردهاند که برنامه ۱۰ سال آیندهشان چیست، اما همه ما مصرفکنندگان محصولات داخلی خوب میدانیم که تولید خودرو با شاسی و پلتفرم پراید، پژو ۴۰۵ و پژو ۲۰۶ بر اساس یک سند ۵۰ ساله تنظیم شده است و هنوز بیست سال از عهدی که با این سه عزیز دلانگیز بستهایم باقی مانده است. بعد از ۵۰ سال هم بالاخره خدا بزرگ است و بالاخره یک چیزی میشود!
اما خب، جلوی ایدهپردازی و خلاقیت ذهنی مردم را نمیشود گرفت. بالاخره ما هم در این رهگذر آن قدر حق داریم که ماشین مورد علاقهمان جهت تولید در سال ۲۰۳۰ را برای مهندسان تصویر کنیم، نداریم؟ پیشنهاد بنده این است که با توجه به وضعیتی که سدهای کشور دارند و خشکسالی بزرگی که گریبان ما را گرفته، اساساً فکر تولید خودروی برقی را از سرمان بیرون کنیم.
تابستان امسال یعنی ۲۰۲۱ که به نوعی تابستان ۲۰۲۰ هم هست (آقای جواد خیابانی در برنامه المپیک فرمودند که امسال در واقع پارسال است!) آنقدر برق ما رفت که مشخص نیست تا ۲۰۳۰ اصلاً چیزی به نام جریان الکتریکی در دکلهای انتقال برق ما وجود داشته باشد.
فکر کنید که سمند برقی در سال ۲۰۳۰ باید با جدول خاموشی کار مشترک ایران خودرو و شرکت توانیر عرضه شود و این موضوع به عنوان یک آپشن ویژه برای خریداران در نظر گرفته خواهد شد! هر کسی هم که بتواند جدول خاموشی را حل کند یک سِت کامل زه پراید دریافت خواهد کرد که در آن روزگار احتمالا به اندازه بیت کوین ارزش پیدا کرده است!
بله، میدانم که که برق ماشین ربطی به برق خانه ندارد، اما یک وقت دیدید تا سال ۲۰۳۰ برق خانه و اتومبیلتان را به قول باطریسازان محترم یهسَره (یکسره) کردند! خوشبختانه امکان همه جور پیشرفتی در کشور ما وجود دارد.
به هر حال، اینها چیزهایی بود که در ذهم مشعشع بنده جرقه زد و به این نیت که برای آیندگان باقی بماند اینجا مکتوبش کردم. شما علاقمندان به صنعت خودروسازی خصوصاً از نوع داخلی نیز میتوانید ایدههایتان را برای سال ۲۰۳۰ مرقوم بفرمایید و آن را به سیستم صیانت بسپارید. به هر حال همین صیانم، صیانت و صیانش است که رویاهای ما را به آینده تحویل خواهد داد!
روزگارتان خوش آتیه …
2 پاسخ
چیزی نمیشه گفت واقعا…
فقط باید گفت متاسفم!
باید مسئولیت پذیر باشیم و با این شرایط کنار بیامیم!
امیدوارم ملت شریفمان به کلمه ازماست که برماست ایمان بیاورند نه به دین و فلان!
دمت گرم آقای راهبر. قلم طنز شما مکه حال خراب ما رو جا بیاره