دولت جدید با رویکرد کنترل تورم و قیمتها بر سر کار آمده بود؛ اما واقعیت اقتصاد ایران، دولت را در تحقق وعدههایش ناکام گذاشت. قیمت اجاره مسکن در ۱۰۰ روز اول دولت رئیسی ۲۱ درصد بیشتر شد.
به نقل دنیای اقتصاد، از نیمه مرداد (زمان آغاز به کار رسمی دولت سیزدهم) تا روز بیست و دوم آبان -۱۰۰ روز اول فعالیت دولت- میانگین قیمت مسکن در شهر تهران ۴/ ۵ درصد و میانگین اجارهبهای مسکن پایتخت ۲۱ درصد افزایش یافته است.
جدیدترین آگهیهای فروش مسکونی تهران در این لینک
این در حالی است که دولت رئیسی وعده داده بود که میخواهد با ساخت ۴ میلیون واحد مسکونی در چهار سال، قیمت مسکن را کنترل کند.
افزایش قیمت مسکن در ۱۰۰ روز
اگرچه ۱۰۰ روز برای قضاوت درباره کارنامه کاری دولت زود به نظر میرسد، اما به نظر میرسد دولت در ابتدای امر در تحقق وعدهاش شکست خورده است.
میانگین قیمت هر مترمربع مسکن در ابتدای این دوره ۱۰۰ روزه حدود ۳۰ میلیون تومان بود که در پایان این دوره به حدود ۳۱ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان رسید.
اگرچه سرعت رشد قیمت در این بازه زمانی ۱۰۰ روزه نسبت به سه سال اخیر که اوج جهش قیمت مسکن در شهر تهران بود کاهش یافته است، اما تورم مسکن میتوانست در این دوره منفی شود.
در بازار اجاره هم همین روند افزایشی و تورمی تجربه شد. در این دوره ۱۰۰ روزه میانگین اجارهبهای مسکن در شهر تهران با افزایش ۲۱ درصدی همراه شد.
چرا روند قیمت مسکن صعودی است؟
یکی از مهمترین علتهای افزایش قیمتها در بازار خرید و اجاره مسکن، به مقوله انتظارات تورمی بعد از تغییر دولت مربوط میشود. معمولا بعد از تغییر دولتها، در نتیجه کاهش بدبینیها در بازارها و امیدواری فعالان اقتصادی به گشایشهای جدید در عرصههای مختلف اقتصادی و غیراقتصادی، تورم در بازارها منفی میشود.
در ابتدای دولت یازدهم چنین امری تجربه شد. در ۱۰۰ روز اول دولت یازدهم در سال ۹۲ میانگین قیمت مسکن در شهر تهران با افت ۳ درصدی همراه شد.
میانگین اجارهبهای مسکن در پایتخت نیز در این بازه زمانی ۵ درصد کاهش یافت. در حالیکه در ۱۰۰ روز اول سپری شده در دولت فعلی، هم تورم اجاره و هم تورم مسکن مثبت شد.
اخبار مرتبط:
زمان روی کار آمدن دولت یازدهم -سال ۹۲- مصادف با پایان دوره جهش قیمت مسکن و شروع دوره «پساجهش» در بازار ملک بود. جهش قیمت مسکن در آن دوره تا خرداد ۹۲ ادامه داشت و از تیرماه بازار وارد فاز پساجهش شد. هماکنون نیز بازار پس از پشت سر گذاشتن سه سال پی در پی جهش قیمت، در فاز پساجهش قرار گرفته است.
اما به نظر میرسد آن امیدواری و خوشبینی که انتظار میرفت در بازار ایجاد نشده و انتظارات مردم به سمت افزایش قیمتها است. یعنی نه تنها بازارها دچار تورم منفی نشد، بلکه همه بازارها تورم مثبت را تجربه کردند.
مهمترین دلیل این موضوع هم آن است که فضای بیرونی بازار مسکن و متغیرهای بیرونی اثرگذار بر این بازار در این دوره زمانی به سمتی حرکت نکرد که در نتیجه ایجاد تغییرات امیدوارکننده برای فعالان اقتصادی در این فضای بیرونی، بازار مسکن نیز به سمت ثبات و ثبت تورم منفی حرکت کند.
منبع: دنیای اقتصاد