اسامی بسیاری از هموطنان ثروتمند و موفق ساکن آمریکای شمالی در دو دهه اخیر در میان ایرانیان مطرح شده. اما این لیست فقط به دو کشور آمریکا و کانادا محدود نیست و در تعدادی از کشورهای اروپایی نیز ایرانیان بسیار موفقی زندگی می‌کنند که بعضاً مجموعه نفیسی از خودروهای خاص در اختیار دارند. در این بین شاید یکی از افرادی که برای ما کمتر شناخته شده، رضا رشیدیان است. رشیدیان که ساکن بریتانیاست، مالک برخی از خاص‌ترین و ارزشمندترین اتومبیل‌های کلاسیک جهان بوده است.

زندگی کم حاشیه

رضا علی رشیدیان متولد پاییز ۱۳۴۵ است. وی یکی از نوادگان خاندان شناخته‌شده رشیدیان است که در بین خواص دهه‌های قبل جایگاه ویژه‌ای داشتند. با این حال، متاسفانه به خاطر سبک زندگی خاص او، به دشواری می‌توان سرگذشت او تا پیش از قرن بیست و یکم را مرور کرد.

وی سال‌ها قبل به بریتانیا مهاجرت کرده و مدت‌هاست در این کشور زندگی می‌کند.رشیدیان به خاطر علاقه وافری که به ساعت‌های مچی گرانقیمت و سنگ‌های زینتی و جواهرات داشت، از دهه هشتاد میلادی به این عرصه روی آورد و تجارت موفقی در این زمینه پایه گذاری کرد. موفقیت قابل توجه وی به تدریج سبب شد تا رشیدیان علاوه بر تاسیس یک شرکت، به یکی از ایرانیان موفق و ثروتمند بریتانیا بدل شود.

به نظر می‌رسد رشیدیان مدت‌هاست بین بریتانیا و آفریقای جنوبی در رفت و آمد است. نام رشیدیان در بسیاری از محافل اروپایی در کنار برند رولکس به چشم می‌خورد. وی به عنوان یک مجموعه‌دار حرفه‌ای، بارها به عنوان کارشناس در زمینه ارزش گذاری ساعت‌های کمیاب و نفیس با شرکت‌های مزایده اروپا و آمریکا همکاری داشته. از او به عنوان برترین کلکسیونر ساعت‌های رولکس غواصی در جهان یاد می‌شود و بسیاری او را در این زمینه بی‌رقیب می‌دانند.

کلکسیونر ارزشمند اتومبیل

علاوه بر فعالیت در زمینه ساعت‌های نفیس و جواهرات بسیار گرانبها، رشیدیان به عنوان یک مجموعه‌دار درجه یک تفنگ، تجهیزات شکار و اتومبیل‌های کلاسیک شناخته می‌شود. اما همانند سایر وجوه زندگی او، در مورد مجموعه‌های خاص و گرانبهای او کمتر مطالبی منتشر شده است. با این حال، به لطف فروش برخی از اتومبیل‌های مجموعه او در دو دهه اخیر، اطلاعات اندکی در مورد خودروهای خاصی که او زمانی در اختیار داشته در دسترس است و سلیقه ستودنی او تقریباً برای بیشتر علاقمندان روشن است.

یکی از اولین خودروهای کلاسیکی که رشیدیان به مجموعه خود اضافه کرد، فراری ۲۵۰ تور دو فرانس ۱۹۵۹ به شماره شاسی 0911GT  است که در ژانویه ۱۹۹۲ توسط او به قیمت ۵۴۸ هزار دلار خریداری شد. رشیدیان این فراری را به شرکت معتبر DK Engineering سپرد تا یک بازسازی حرفه‌ای روی آن انجام شود. در سالیان بعد رشیدیان و برادرش با این فراری ارزشمند چندین بار در برنامه‌های مختلفی در سراسر اروپا شرکت کردند تا آن که نهایتاً در تابستان سال ۲۰۰۰ به قیمت ۹۷۵ هزار دلار به یک فرد اهل کالیفرنیا فروخته شد.

رشیدیان یک فراری تور دو فرانس دیگر نیز برای مدتی در اختیار داشت که با شماره شاسی 1335GT شناخته می‌شود. خودروی ارزشمند دیگری که رشیدیان در اوایل دهه نود میلادی آن را در اختیار داشت، مرسدس بنز گالوینگ ۱۹۵۶ به شماره شاسی  ۱۹۸۰۴۰۶۵۰۰۱۶۰ بود که در اواخر دهه هشتاد میلادی از آمریکا به بریتانیا وارد کرد و سال ۱۹۹۲ آن را واگذار کرد.

رشیدیان در ابتدای دهه نود میلادی یک فراری ۲۵۰ ارزشمند دیگر هم در اختیار داشت. وی مالک ۲۵۰ SWB شماره شاسی GT1849 بود که آن را از کالیفرنیا خریداری کرد. این فراری قبلاً توسط مایکل شینان، متخصص بازسازی فراری به طور کامل به شرایط آرمانی خود بازگشته بود. رشیدیان بعدها این فراری را به DK Engineering سپرد تا در سال ۱۹۹۹ آن را به نیابت از وی بفروشد. مالک بعدی در منابع بسیاری نحوه نگهداری و رسیدگی رشیدیان را در مورد این خودرو ستوده و وی را یک علاقمند حرفه‌ای ارزیابی کرده است.

اما داستان به همین جا ختم نمی‌شود و رشیدیان برای مدتی مالک یکی از خودروهای کلاسیکی است که برای ما ایرانیان بسیار شناخته شده است. همه ما تا حدودی در جریان خروج غیرقانونی لامبورگینی میورا SVJ پهلوی دوم در دهه هفتاد خورشیدی از کشورمان و فروش آن به شیخ صدیق اماراتی هستیم. می‌دانید که پس از آن نیکلاس کیج در سال ۱۹۹۷ این لامبورگینی میورا SVJ به شماره شاسی ۴۹۳۴ را به قیمتی در حدود ۵۰۰ هزار دلار خریداری کرد. اما نکته جالب این است که بسیاری از ایرانیان نمی‌دانند که مالک بعدی این لامبورگینی هم یک ایرانی بوده است.

رضا رشیدیان در سال ۲۰۰۴ این لامبورگینی را از نیکلاس کیج خرید تا چهارمین مالک لامبورگینی پهلوی دوم هم ایرانی باشد. مشخص نیست رشیدیان برای خرید این لامبورگینی چه مبلغی پرداخت کرده؛ با این حال وی در مراسم مختلفی اعم از ۴۰ امین سالگرد تاسیس کمپانی با آن شرکت داشت. جالب این که در این برنامه داریوش فولادی، یک مجموعه‌دار ایرانی دیگر نیز با یکی از خاص‌ترین نمونه‌های میورا شرکت داشت تا دو نمونه از بهترین و گران‌ترین لامبورگینی‌های تاریخ به طور همزمان در یک گردهمایی بزرگ و بین المللی در اختیار دو ایران باشد.

در نهایت، در سال ۲۰۰۹ آن را به مبلغی که باز هم اطلاعی از آن در دست نیست، آن را فروخت. این لامبورگینی تنها میورای رشیدیان نیست و به جز آن یک SV به شماره شاسی ۵۰۱۲ در سال ۲۰۰۴ خریداری کرده بود. با آن که رشیدیان بعدها این لامبورگینی را نیز به فردی بریتانیایی فروخت، اما عنوان شده که یک نمونه زرد رنگ دیگر نیز در اختیار دارد که متاسفانه اطلاعات چندانی از آن در منابع معتبر منتشر نشده است.