اگر قصدمان این بود که فقط ده خودروی برتر تاریخ را انتخاب کنیم، جگوار ای-تایپ (Jaguar E-Type) باز هم بدون تردید در این فهرست قرار می‌گرفت. دماغه بلند و کشیده این خودرو که نشان از موتور پرقدرت درونش دارد، چشم را خیره و نظرها را به خود جلب می‌کند.

موتور دوازده سیلندر این ماشین دلیل مهم دیگری است که عاشقان ماشین و ماشین‌بازها همیشه آن را بیش از دیگر تولیدات جگوار مورد توجه قرار دهند و آرزوی داشتنش را کنند.

جگوار ای-تایپ یا آن‌طور که برای بازار آمریکا نامگذاری شد XK-E اتومبیل اسپرت انگلیسی بود که توسط کمپانی اتومبیل‌سازی جگوار بین سال‌های ۱۹۶۱ و ۱۹۷۵ تولید شد. تلفیق زیبایی بدنه، طراحی کاملا متفاوت آن نسبت به دیگر تولیدات آن زمان و البته قیمت مناسبش باعث شد این خودرو به سرعت تبدیل به نمادی ماندگار در تاریخ صنعت اتومبیل‌سازی شود.

در دورانی که سیستم ترمز اکثر ماشین‌ها سیستم بشکه‌ای بود و خودروها با قرار دادن تکیه محوری خودرو روی محور عقب عملکردی تقریبا قابل قبول پیدا کرده بودند، جگوار تایپ-ای با حداکثر سرعت ثبت شده ۲۴۲ کیلومتر در ساعت، ترمزهای دیسکی، شتاب زیر هفت ثانیه در رسیدن از صفر تا صد کیلومتر، سیستم کنترل فرمان طبقی، سیستم کمک‌فنر مستقل روی هر چرخ و صد البته زیبایی بی‌مثالش وارد بازار شد و گوی سبقت را از همه رقبایش ربود.

بیشتر بخوانید:‌ بررسی دلورین دی‌ام‌سی ۱۲؛ شاهکار یک خلافکار

جگوار E-Type بر اساس اتومبیل مسابقه‌ای جگوار، یعنی دی-تایپ، ساخته شد. جگوار دی-تایپ سه سال پیاپی جایزه قهرمانی لمانز را نصیب خود کرده بود (سال‌های ۱۹۵۵ تا ۱۹۵۷). در زمان رونمایی از جگوار ای-تایپ، انزو فراری، مالک و موسس کمپانی فراری، اذعان کرد به نظرش این ماشین زیباترین خودرویی است که تا آن زمان ساخته شده است.

در سال ۲۰۰۴ مجله بین‌المللی اتومبیل اسپرت (Sports Car International) در مقاله‌ای، این خودرو را در صدر جدول انتخابی خود به عنوان بهترین اتومبیل اسپرت دهه شصت میلادی قرار داد.

در ابتدا، جگوار ای-تایپ به صورت کوپه دو نفره طراحی و به صورت عمومی رونمایی شد. نسخه چهار نفره (۲+۲) کوپه، با فاصله بلند بین دو محور، چند سال بعد تولید و عرضه شد. مدل‌های جدیدتر جگوار ای-تایپ رسما با نام «سری ۲» و «سری ۳» عرضه شد و به همین دلیل، مدل قبلی با نام «سری یک» شناخته می‌شود با این‌که این نام رسمی‌اش نیست.

سری یک ارزشمندترین مدل جگوار ای-تایپ است و به طور کلی به دو دسته تقسیم می‌شود؛ آن‌هایی که بین سال‌های ۱۹۶۱ و ۱۹۶۴ و با موتور ۳.۸ لیتری ساخته شدند و آن هایی که با موتور ۴.۲ لیتری از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۶۷ تولید شدند و تغییرات بسیاری را با خود به همراه آوردند. از موتور پرقدرت‌تر که بگذریم، ده درصد افزایش گشتاور، جعبه‌دنده تمام‌اتوماتیک موازی همزمان و البته صندلی‌های قابل تنظیم، از دستاوردهای نوین این خودرو بودند که در قالب زیبای قبلی جای گرفتند.

بیشتر بخوانید: بررسی ب‌ام‌و M1؛ یک سوپر استار تمام عیار

با توجه به این‌که این ماشین انگلیسی خصوصا در انگلستان طرفداران بسیاری داشته و دارد، زیرمجموعه‌های جالبی از آن در شهرهای انگلیس یافت می‌شود. به عنوان مثال، در حالی که جگوار هرگز «سری ۵/۱» را در طول زمان به رسمیت نشناخته، این زیر‌شاخه‌ها توسط باشگاه بریتانیایی جگوار و دیگر صاحب‌نظران برجسته رسمیت یافته‌اند! این دسته‌بندی‌ها یا زیر‌مجموعه‌ها در واقع بر اساس شماره شاسی مرتب شده‌اند و ارزش این اتومبیل‌های کلکسیونی را تعیین می‌کنند.

گران‌ترین نسخه جگوار ای-تایپ با موتور ۴.۲ لیتری در سال ۲۰۱۵ در یک حراجی به مبلغ هفت و نیم میلیون دلار فروخته شد. البته این اتومبیل خاص، همه مشخصه‌هایی را که کلکسیونرها به دنبال آن هستند، دارد. برای مثال، تمام شماره‌های موتور، شاسی، گیربکس با هم مطابقت دارد و نشانگر این است که این خودرو تماما اصل و بدون دست خوردگی است. تمام اسناد مالکیت آن طی ۴۵ سال متعلق و تحت نام یک خانواده بود و مهم‌تر از همه این‌که ۱۴۵ هزار کیلومتر بیشتر راه نرفته بود؛ این مقدار در دنیای کلکسیونرها برای یک ماشین کلاسیک حکم نو بودن ماشین را دارد. نظم و ترتیب و صحت و وجود این گونه سوابق، مدارک و اسناد، تاثیر بسیاری روی قیمت ماشین‌های کلکسیونی می‌گذارند.

***

شما می‌توانید آگهی‌های خرید و فروش انواع خودروهای کلاسیک و قدیمی را در بخش آگهی‌های خودروی سایت دیوار مشاهده کنید.