مراسم تودیع با رئیس قبلی و معارفه سرپرست جدید دانشگاه فرهنگیان با یک خبر امیدوارکننده برای معلم‌هایی که علاقه‌دارند هیئت علمی شوند همراه بود. یوسف نوری، وزیر آموزش و پرورش در این مراسم از مکاتبه با دولت برای استخدام ۲۰۰۰ دکتر معلم در هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان خبر داد و ابراز امیدواری کرد که شرایط جذب این نیروها هرچه زودتر فراهم آید. او در این مراسم گفت:

«مکاتباتی با دولت انجام شده تا زمینه جذب ۲۰۰۰ دکتر معلم در دانشگاه فرهنگیان ایجاد شود. همچنین سهیمه اعلام‌شده برای جذب دکتر معلمان به‌تدریج انجام خواهد شد.»

کمبود نیروی آموزشی در کشور

آمارها می‌گوید که تنها در سال تحصیلی جاری، یعنی ۱۴۰۱-۱۴۰۰، نظام آموزشی ایران چیزی حدود ۲۰۰ هزار معلم کم دارد. کمبود معلم و نیروی آموزشی در مدارس در سال‌های اخیر، بزرگترین چالش نظام آموزشی ایران بوده و تلاش شده با جذب معلم آن را جبران کنند. سالانه نزدیک به ۷۰ هزار معلم در ایران بازنشسته می‌شوند و سرعت استخدام معلم‌های جایگزین کمتر از نرخ بازنشستگی است. یکی از دلایل مهم این نبود تعادل، ظرفیت پایین دانشگاه‌های فرهنگیان در پذیریش دانشجوهای معلمی است. این دانشگاه‌ها چه از نظر داشتن هیئت علمی و چه از نظر فضای آموزشی محدودیت‌هایی دارند که موجب می‌شود متناسب نیاز مدارس نتوانند دانشجو جذب کنند. این موضوعی بود که یوسف نوری، وزیر آموزش و پرورش هم در نشست روز گذشته به آن اشاره کرد. او در این زمینه گفت که از وزارت علوم هم درخواست‌هایی صورت گرفته تا ساختمان‌های را در اختیار این دانشگاه‌ها قرار دهد که بتوانند دانشجوهای بیشتری جذب کنند. راهکار وزارت آموزش و پرورش برای حل مشکل نیروی آموزشی در دانشگاه‌ها هم استخدام دکتر معلم هست که طبق گفته یوسف نوری در یک بازه زمانی مشخص قرار است با مساعدت دولت ۲۰۰۰ نفر از آنها به استخدام دانشگاه فرهنگیان درآیند و عضو هیئت علمی شوند.

بهترین آگهی‌های استخدام حوزه آموزش را ببینید

دکتر معلم‌ها چه کسانی هستند؟

در یک تعریف ساده، «به معلم‌هایی که همزمان با تدریس در مدارس، فرایند تحصیلی‌شان را هم پیش گرفته‌اند و به مدرک PHD دست یافته‌اند» دکتر معلم گفته می‌شود. طبق آمارها، در حال حاضر در بدنه آموزش و پرورش چیزی حدود ۳۵۰۰ معلم با مدرک PHD حضور دارند که پتانسیل تدریس در دانشگاه فرهنگیان و آموزش به دانشجوهای معلمی را دارند. جذب آنها به‌عنوان هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان، یک بازی دو سر بُرد برای معلم‌ها و آموزش و پرورش است.‌ آموزش و پرورش با جذب آنها به‌عنوان هیئت علمی، مشکل کمبود نیروی آموزشی در دانشگاه‌ها را حل می‌کند و در نهایت، این مسئله منجر به پذیرش دانشجوی بیشتر معلمی و حل مشکل کمبود معلم در مدارس می‌شود. در طرف مقابل هم دکتر معلم‌ها با اضافه شدن به هیئت علمی‌ها رضایت شغلی بهتری پیدا می‌کنند؛ چرا که آنها علیرغم داشتن مدرک PHD، حقوقی معادل مدرکشان دریافت نمی‌کنند و از این رو، احساس تبعیض می‌کنند. مسئله حقوق و دستمزد معلم‌ها در سال‌های اخیر محل اعتراضات فراوانی بوده و در میان اقشار مختلف جامعه معلم‌ها، این دکتر معلم‌‌ها هستند که با بیشترین تبعیض درآمدی مواجه هستند. چرا که طبق قوانین باید حقوق این افراد با حقوق شاغلان در وزارت علوم که مدرک دکتری دارند برابری کند اما واقعیت چنین نیست. همچنین وزارت آموزش و پرورش تا پیش از این، ایده‌ای برای استفاده از این معلم‌ها جز به‌کارگیری آن‌ها در مدارس نداشته و آنها حتی نقشی در تدوین کتب درسی و یا تعریف پروژه‌های علمی و پژوهشی این وزارتخانه نداشتند؛ برای همین، احساس سرخوردگی در این معلم‌ها به‌شدت افزایش پیدا کرده بود. اکنون و با مذاکرات صورت‌گرفته، اگر زمینه جذب آنها به‌عنوان هیئت علمی فراهم شود می‌توان امیدوار بود که وزارت آموزش و پرورش گامی اساسی در جهت استفاده از ظرفیت‌های علمی وزارتخانه‌اش برداشته.