هرآنچه باید درباره محله افسریه تهران بدانید
بخشی از افسریهٔ فعلی در منطقه ۱۴ و بخشی دیگر در منطقه ۱۵ قرار دارد. این محله مانند گذشته از نبود فضای سبز رنج می‌برد. رفت‌وآمد به این محله با وجود خطوط اتوبوسرانی و دسترسی به بزرگراه‌های مهم از جمله خاوران، بسیج، بعثت، امام رضا (ع) و امام علی (ع) آسان است. خیابان‌کشی این محله زبانزد خاص و عام است و نظم دقیقی دارد. قیمت خانه در افسریه معقول‌تر از نقاط غربی و جنوب غربی تهران به نظر می‌رسد. بنابراین اگر بودجه کمی دارید و به زندگی در تهران علاقمندید، دیدن فایل‌های فروش و اجاره در افسریه را از دست ندهید.
افسریه کجاست؟
افسریه، این محله شلوغ و سرزنده در منطقهٔ ۱۴ و ۱۵ تهران قرار دارد. این محله به دو بخش افسریهٔ شمالی و افسریه جنوبی تقسیم می‌شود. از خیابان ۱ تا ۲۹ در منطقه ۱۵ و از خیابان ۳۰ تا ۴۵ در منطقه ۱۴ قرار دارد.
این محله از شمال به خیابان شهید رحیمی، از شرق به قسمت ابتدایی خیابان ۳۵ متری اردیبهشت (بلوار قصر فیروزه)، از جنوب به بخش انتهایی خیابان ۳۵ متری اردیبهشت (بلوار قصر فیروزه) و سه راه افسریه شهرک والفجر و از غرب به بزرگراه بسیج مستضعفین منتهی می‌شود. بنابراین اگر کسی از شما آدرس افسریه در تهران را بخواهد، باید او را به سمت جنوب شرق تهران راهنمایی کنید.
سه راه افسریه که یکی از دروازه‌های ورودی تهران محسوب می‌شود، به عنوان یک شاه‌راه روزانه مسافران زیادی را از تهران به شرق کشور و از شرق ایران به تهران روانه می‌کند.
عناوین این مطلب
نقشه محله افسریه
در تصویر زیر، نمایی از این محله را در نقشه تهران مشاهده می‌کنید.
تاریخچه محله افسریه
اگر شاهین خوش اقبال روی شانه‌های تهران نمی‌نشست، شاه تهماسب هم هیچ وقت نگاهی به سمت تهران نمی‌انداخت. تهران شانس داشت که توانست نظر شاه تهماسب را به خود جلب کند. شاه تهماسب که مجذوب شکارگاه‌ها و آبادی‌های تهران شده بود، دستور داد دور تهران را حصار بکشند و این حصار به حصار تهماسبی معروف شد. بعد
از شاه تهماسب، آغامحمدخان قاجار تهران را به عنوان پایتخت انتخاب کرد. در دوران پادشاهی او محدودهٔ تهران همان محدوده‌ای که در زمان پادشاهی شاه تهماسب بود، باقی ماند. ناصرالدین شاه که تهران آن زمان را برای پایتختی پادشاهی خود مناسب نمی‌دید، به آبادانی این شهر کوچک پرداخت. او دروازه‌های شهر را بیشتر کرد و به مساحت تهران افزود. افسریه تا دوران پادشاهی محمدرضا پهلوی هنوز به این صورتی که می‌شناسیمش نبود.
پیشینهٔ این خطه از خاک تهران با زمین‌های سلیمانیه گره خورده است. سلیمانیه یا همان اصفهانک سابق در گذشته خارج از محدودهٔ حصار ناصری بود. ناصرالدین شاه اصفهانک را به عضدالملک هدیه داد. او در آنجا عمارت سلیمانیه را ساخت. میرزا حسن خان وثوق‌الدوله بعد از مرگ عضدالملک عمارت سلیمانیه را از وارثان او خرید.
وثوق‌الدوله مساحت عمارت سلیمانیه را افزایش داد و برای تمام آنها سند گرفت. بعد از مرگ او، زمین‌ها میان پسران و دخترانش تقسیم شد. افسریه به افسرالملوک رسید. به همین دلیل هم افسریه نام خود را از صاحبش یعنی افسرالملوک به یادگار گرفته است. افسریه در آن زمان بیابانی بیش نبود. به همین دلیل هم افسرالملوک از سال ۱۳۳۰ با کمک افرادی به نام طبری، حسنی و خوش‌بین به فروش زمین‌ها پرداخت. این سه نفر آگهی‌های فروش زمین‌های افسریه را در سطح شهر پخش کردند. چون زمین‌ها ارزان بود، متقاضی برای خرید آن هم بسیار زیاد بود. زمین‌ها را فروختند؛ اما همان‌طور که گفته شد زمین‌ها خارج از محدودهٔ تهران بودند و شهرداری اجازه ساخت‌وساز قانونی در این محدوده را نمی‌داد. البته بسیاری با رشوه توانستند یک شبه مجوز ساخت بگیرند و کسانی که اهل این کار نبودند یا پولش را نداشتند، از قافله عقب ماندند.
افسریه بایر بود. آب آشامیدنی و لوله‌کشی نداشت. مردم برای تامین آب باید از تانکرها آب می‌گرفتند. تا اینکه افسرالملوک دستور حفر یک چاه آب در منطقهٔ شمالی افسریه را داد. اما این چاه نیاز همه ساکنان را برطرف نمی‌کرد. تا اینکه در سال ۱۳۴۹ مردی به نام آب‌شناس چاه دیگری در افسریه حفر کرد. با این حال باز هم مردم افسریه با معضل نداشتن آب دست و پنجه نرم می‌کردند تا اینکه خبر رسید محمدرضا پهلوی برای دیدار قصر فیروزه راهی شرق تهران شده است. مردم جمع شده و نامه نوشتند و خواستار تامین آب لوله‌کشی از محمدرضا پهلوی شدند. اعتراض به گوش محمدرضا پهلوی رسید و ساکنان افسریه در سال ۱۳۵۲ به آب فشاری رسیدند.
در نزدیکی‌های سال ۱۳۵۷، زمزمه‌های انقلاب همه جا پر شده بود. مردم منتظر یک جرقهٔ کوچک بودند تا برای اعتراض به خیابان‌ها بریزند. افسریه هم از این قاعده مستثنی نبود. امکانات در این منطقه کم بود. شهرداری اجازه ساخت و ساز نمی‌داد. از طرفی هم مردم آب لوله کشی می‌خواستند و در نهایت به خیابان‌ها ریختند. جمشید آموزگار صدای اعتراض مردم افسریه را در سال ۱۳۵۶ شنید. به شهرداری دستور داد که دیگر مانع ساخت‌وساز در این محله نشود. با شنیدن صدای اعتراض مردم به وسیله جمشید آموزگار، ساخت‌وساز افزایش یافت و جمعیت افسریه رو به فزونی رفت.
از سال ۱۳۷۰ ساخت‌وساز در این محله مانند بسیاری از محله‌های تهران افزایش یافت و پای مجتمع‌های مسکونی و ساختمان‌های چند طبقه به این محله باز شد. اما با گذشت سال‌های سال از آن روزهای بی‌آبی هنوز که هنوز است فکری به حال فضای سبز این محله نشده است.
امکانات محله افسریه
ار مهم‌ترین امکانات محله افسریه می‌توان به خیابان‌بندی منظم این محله اشاره کرد. این نظم، پیدا کردن آدرس در افسریه را بسیار آسان کرده است. در این محله برای مواقع اضطراری ۱۳ مکان تخلیه اضطراری از جمله مدرسه نیکان در خیابان راهدار، مدرسه شهید کمالی در خیابان راهدار، مدرسه شیخ مفید در خیابان عنابستانی، مدرسه حضرت رسول اکرم (ص) در خیابان سویزی پیش‌بینی شده است.
رستوران‌ها و مراکز تفریحی
افسریه ۱۶ رستوران دارد که معروف‌ترین آنها کباب گلپایگانی، چلوکبابی دهقان و پیتزا دهاتی هستند. این رستوران‌ها در دسته رستوران‌های اقتصادی قرار دارند.
از دیگر مراکز تفریحی افسریه می‌توان به ۵ پارک آن اشاره کرد که وسیع‌ترینشان پارک فجر در حد فاصل خیابان ثروتی و زارعی است. باقی پارک‌ها آنقدر کوچک هستند که اصلا دیده نمی‌شوند. همان‌طور که مشخص است افسریه از نبود فضای سبز رنج می‌برد و باید فکری به حال آن کرد.
این محله سالن سینما ندارد. نزدیک‌ترین سالن سینما به این محله واقع در فرهنگسرای خاوران است و ساکنان این محله راه طولانی را برای رسیدن به آن باید طی کنند.
شهرداری این محله به مراکز ورزشی افسریه اهمیت ویژه‌ای داده و ۷ ایستگاه ورزشی وابسته به این سازمان را به محله افسریه اختصاص داده است.
ساکنان محلهٔ افسریه اگر قصد خرید مایحتاج خود را داشته باشند باید به بازار میوه و تره‌بار در خیابان اسرافیلی چهل‌وپنجم، هایپر میوه در خیابان مزیدآبادی و بازار میوه و تره‌بار فجر افسریه در خیابان رحمانی مراجعه کنند. همچنین فروشگاه‌های زنجیره‌ای جانبو، افق کوروش و وین مارکت در سراسر این محله برای خریدهای روزانه وجود دارند.
مراکز درمانی
در افسریه بیمارستانی وجود ندارد. نزدیک‌ترین بیمارستان به این محله بیمارستان بعثت است. اما این محله ۱۱ درمانگاه را در خود جای داده که این درمانگاه‌ها خدمات درمانی مختلفی را در اختیار ساکنان افسریه قرار می‌دهند.
خیابان‌های مهم محله افسریه
آنطور که در عکس افسریه تهران مشخص است، خیابان ۲۰ متری و خیابان‌های ۱۵ متری افسریه از مهم‌ترین خیابان‌ها و بهترین محله افسریه شناخته می‌شوند. خیابان ۲۰ متری با اتصال خیابان ۳۵ متری (قصر فیروزه) به بزرگراه بسیج پل ارتباطی میان غرب و شرق به حساب می‌آید.
فروشگاه‌های پوشاک، لوازم خانگی و مراکز خرید مایحتاج روزانه اکثرا در خیابان ۲۰ متری جمع شده‌اند و این خیابان را به مهم‌ترین خیابان محله تبدیل کرده‌اند. افسریه سه خیابان ۱۵ متری دارد. این خیابان‌ها شمال افسریه را به جنوب آن متصل می‌کنند و عمود بر خیابان ۲۰ متری هستند. این خیابان‌ها هم به دلیل ویژگی ارتباطی و شکل منظم‌شان از مهم‌ترین خیابان‌های افسریه شناخته می‌شوند.
قیمت خانه در محله افسریه
قیمت خانه در افسریه نسبت به سایر مناطق تهران از جمله غرب و جنوب غربی در وضعیت مناسبی قرار دارد.
حمل‌ونقل عمومی در محله افسریه
این محله در محدودیت ترافیکی و آلودگی هوا نیست. دسترسی افسریه به نقاط شرقی و جنوب شرقی تهران بسیار آسان است. بزرگراه بسیج که در این محله قرار دارد، می‌تواند ساکنان را تا پیروزی روانه کند. این محله به بزرگراه‌های بعثت، امام علی(ع)، خاوران، امام رضا(ع) و آزادگان دسترسی راحتی دارد. با این حال محلع ایستگاه مترو ندارد؛ اما ایستگاه مترو بسیج به این محله بسیار نزدیک است. اتوبوس‌ها از جمله پایانهٔ والفجر-کوهسار-بهارستان در این محله تردد می‌کنند. البته تاکسی‌های خطی در سراسر این محله در حال عبور و مرور هستند.