مک‌لارن اف ۱ ( یا به انگلیسی McLaren F1) اولین خودروی اسپرت خیابانی کمپانی مک‌لارن است که بر اساس طرحی مفهومی از «گوردون موری» به خط تولید رسید. در ۳۱ مارس ۱۹۹۸ مدل آزمایشی مک‌لارن F1 با نام XP5 رکورد سرعت اتومبیل‌های خیابانی را با ثبت ۳۸۷ کیلومتر در ساعت شکست. بعدها در سال ۲۰۰۵ فقط بوگاتی ویرون توانست با ثبت ۴۰۸ کیلومتر در ساعت این رکورد را بهتر کند.
کمپانی مک‌لارن در سال ۱۹۸۵ به مدیریت «ران دنیس» با عنوان «گروه فناوری مک‌لارن» شروع به کار کرد. او که قبلا در سال ۱۹۸۱ مالکیت تیم فرمول یک مک‌لارن را از آن خودش کرده بود، حالا برنامه‌ریزی جدی و جاه‌طلبانه‌ای برای توسعه این گروه داشت. البته نام این شرکت در ابتدا «تاگ مک‌لارن» بود که در سال ۲۰۰۳ به گروه مک‌لارن و بعدها در سال ۲۰۱۵ به نام فعلی تغییر کرد. صنایع اتومبیل‌سازی مک‌لارن نیز بخشی از این گروه است. «بروس مک‌لارن» تیم فرمول یک مک‌لارن را در سال ۱۹۶۳ تاسیس کرد و اکنون این تیم با عنوان تیم مک‌لارن- هوندا، یکی از سودآورترین بخش‌های گروه مک‌لارن است.
بیشتر بخوانید: زیباترین خودروهای جهان در سال ۲۰۲۰
مک‌لارن اف ۱ مشخصه‌های بسیاری دارد که فقط منحصر به این مدل است و سال‌ها بعد در بعضی از اتومبیل‌های پیشرفته مک‌لارن نیز به کار گرفته شد. یکی از این مشخصه‌ها این است که مک‌لارن اف یک در مقایسه با سایر ماشین‌های سوپراسپرت جای نشستن متفاوتی دارد. صندلی راننده وسط و دو صندلی سرنشین‌ها کمی عقب‌تر و طرفین راننده قرار گرفته، این جایگاه میدان دید وسیعی را برای راننده ایجاد می‌کند و راندن آن، بسیار شبیه به تجربه رانندگی در ماشین‌های مسابقه‌ای تک‌نفره است.
در ابتدا «گوردون موری» در نظر داشت موتورهای فراری و لامبورگینی را روی این خودرو نصب کند، اما با آزمایش هوندا ام‌اس‌ایکس نظرش کاملا عوض شد. راحتی و قابلیت‌های فراوان هوندا باعث شد اولویت را به هوندا بدهد. موری به مرکز تحقیقات هوندا در «توچیگی» ژاپن رفت و چون هوندا تامین‌کننده موتور برای ماشین‌های فرمول یک مک‌لارن بود، امید داشت آن‌ها را متقاعد کند موتور ده یا دوازده سیلندر چهار و نیم لیتری برای مدل مک‌لارن اف یک بسازند. اما هوندا این را نپذیرفت و در‌نهایت او مجبور شد با کمپانی ب‌ام‌و وارد مذاکره شود. عاقبت رویای او برای تولید اتومبیلی با سه صندلی، قدرت زیاد، استحکام و در عین حال وزن کم و به کارگیری مواد گران‌قیمتی چون الیاف کربن، تیتانیوم، طلا و کِولار به واقعیت رسید. با استفاده از این مواد باارزش بود که اولین اتومبیل خیابانی با شاسی یکپارچه الیاف کربن متولد شد.
بیشتر بخوانید: بررسی مینی ماینر؛ جذابیت‌های مینی‌مالیسم
بخش BMW M برای مک‌لارن F1 موری، موتور مخصوصی طراحی کرد و ساخت. این موتور دوازده سیلندری با حجم ۱/۶ لیتر، قدرت ۶۲۷ اسب و ۲۶۶ کیلوگرم وزن با نام BMW S70/2 دقیقا مشخصات مورد نظر موری را داشت، به جز آنکه ۱۴ درصد قدرت بیشتری داشت و ۱۶ کیلوگرم سنگین‌تر بود. بدنه و شاسی این ماشین از شاهکارهای صنعت خودروسازی محسوب می‌شود. مک‌لارن اف یک اولین خودرویی است که از شاسی یکپارچه ساخته شده از پلیمر تقویت شده فیبر کربن (Carbon Fiber Reinforced Polymer CFRP) ساخته شده است.
بیشتر بخوانید: پرسرعت‌ترین خودروهای جهان را بشناسید!
قطعات آلومینیومی یا ساخته شده از منیزیم که برای اتصال قسمت‌های سیستم فنرها به شاسی به کار می‌روند مستقیما در این مواد پلیمر جاسازی شده‌اند. درها به صورت پروانه‌ای باز می‌شوند و راحتی ورود و خروج راننده و دو سرنشین دیگر را امکان‌پذیر می‌کنند. این خودرو کمیاب است و بین کلکسیونرها محبوبیت خاصی دارد. مک‌لارن اف ۱ هنوز هم یکی از پرسرعت‌ترین ماشین‌های خیابانی تولید شده در جهان است. تا به حال فقط چند ماشین با سرعت‌های مشابه مک‌لارن F1 ساخته شده‌اند؛ این ماشین‌ها عبارتند از بوگاتی ویرون، کونیگزگ آگرا آر، هنسی ونوم و بوگاتی سوپراسپرت.
از مک‌لارن اف یک فقط ۱۰۶ دستگاه ساخته شده و بزرگ‌ترین افتخار کمپانی مک‌لارن به‌کارگیری چنین مهندسی پیشرفته‌ای در صنعت خودروسازی است؛ چراکه با گذشت بیش از حدود بیست سال هنوز دستاوردهای تکنیکی این ماشین در تولیدات امروزی بیشتر ابر‌خودروها وجود ندارد.
***
شما می‌توانید آگهی‌های خرید و فروش انواع خودروهای کلاسیک و قدیمی را در بخش آگهی‌های خودروی سایت دیوار مشاهده کنید.
